به گزارش مشرق، کاپیتان پرافتخار فوتبال ایران حسرت بزرگی را پیش از جام جهانی روسیه تجربه خواهد کرد؛ کمتر کسی می‌توانست پیش بینی خط خوردن نام او از مسافران جام جهانی 2018 را داشته باشد، خصوصا اینکه او طی این مدت حضور مداوم در اردوها و بازی‌های تیم ملی داشت.

سیدجلال حسینی علیرغم تمام تنش‌هایی که میان پرسپولیس – برانکو و کارلوس کی‌روش وجود داشت، هیچ گاه به عنوان کاپیتان به آن ورود نکرد و منافع هر دو طرف برایش در اولویت قرار داشت؛ حتی زمانی که در بازی مقابل الاهلی عربستان و با مصدومیت نصفه و نیمه مورد هجوم قرار گرفت که علیرغم خواسته‌ی برانکو برای حضور در ترکیب به دلیل اینکه آمادگی خود را برای تیم ملی سیو کند، به این انتقادات واکنش نشان نداد و در بازگشت و دستیابی به آمادگی کامل در هر دو جبهه عملکرد قابل قبولی از خود به جا گذاشت.

سیدجلال حتی زمانی که از اردوی امارات به همراه شش ملی‌پوش دیگر این تیم طرد و دیپورت شدند هیچگاه روبروی برانکو ایوانکوویچ قرار نگرفت و رهبری گروهی که برای جلسه با باشگاه نزد طاهری رفته بودند عهده دار نشد و صحبتی در این جلسه به منظور منافع شخصی انجام نداد. یک نوع محافظه کاری که همواره در کنار سیدجلال حسینی بوده و شاید در ذات بازیگری او که یک مدافع است و همواره ابتدا به دنبال حمله حریف و در ادامه دفع آن است در او وجود دارد. اتفاقی که در لیگ پانزدهم و در شرایطی که باشگاه مصرانه خواهان به خدمت گرفتن او بود و اتفاقاتی مانع از این شد و سر از نفت تهران درآورد نیز در آن مشهود است.

سیدجلال حسینی خداحافظی غریبانه و عجیبی با تیم ملی داشت؛ این را می‌توان در جملات پر از تناقض کارلوس کی‌روش کاملا به وضوح دید. سرمربی پرتغالی تیم ملی از یک سو سن و سال او را مانع از تغییر نسل برای آماده سازی تیمش در جام ملت‌ها توصیف می‌کند و از سمتی دیگر با قرار دادن نامش در لیست انتظار مانع از واکنش‌های احساسی او پیش از جام جهانی شده است.

با این همه همین مصاحبه آخر کارلوس کی‌روش را می‌توان آب پاکی روی دست کاپیتان کنونی پرسپولیس دانست؛ جایی که سرمربی تیم ملی بعد از تعارف پراکنی و قربان صدقه رفتن‌های تشریفاتی در پاسخ به چرایی عدم دعوت از سیدجلال حسینی گفته: الان ما جام جهانی و در آینده جام ملت‌های آسیا را در پیش داریم. باید در چنین وضعیتی فضایی بسازیم تا نفرات جوان‌تر به تیم ملی بیایند و در آینده کمک حال‌مان باشند. نفراتی مثل مجید حسینی، مرتضی پورعلی گنجی، خانزاده، روزبه چشمی و بازیکنان جوان دیگر، باید رو به جلو حرکت کنیم. با تمام احترام قلبی که برای سید جلال حسینی قائل هستم مخصوصاً خودم ولی همین احترام را باید برای نسل آینده فوتبال ایران نیز داشته باشیم. آنهایی که در آن رشد می‌کنند باید چنین احترامی را برایشان قائل باشیم. ما نمی‌توانیم یک تیم ملی داشته باشیم که فقط در حالت رکود باشد بلکه باید رو به جلو حرکت کنیم. یکبار دیگر تاکید می‌کنم که سید جلال حسینی در لیست انتظارمان خواهد ماند و هر لحظه که احتیاج باشد او به تیم ملی ملحق خواهد شد.

تیم ملی بعد از انجام سه بازی از جام جهانی بازخواهد گشت و بعد از آن خود را مهیای جام ملت‌های آسیا در امارات می‌کند که در دی ماه 97 برگزار خواهد شد. کلید واژه کی روش در عدم قرار دادن نام کاپیتان پرسپولیس به لیست روسیه این است " جوانگرایی برای آماده سازی تیم در جام ملت‌ها". اتفاقی که به صورت چراغ خاموش پایان کار یکی از برترین مدافعان فوتبال ایران در پیراهن شماره 4 تیم ملی را نشان می‌دهد. 

سیدجلال زمانی که روی نیمکت تیم ملی مقابل تیم زیر 23 سال ازبکستان قرار گرفته بود شاید هرگز تصویر 24 ساعت عجیب و باورنکردنی آینده را نمی‌کرد. اقدامی که نام او را بعد از پشت سر گذاشتن بیش از 100 بازی ملی به عجیب‌ترین شکل ممکن از دوران ملی خارج کرد. این شاید آخرین قاب از سیدجلال حسینی در قامت بازیکن تیم ملی باشد و شاید بار دیگر که آن را برتن کند به مناسبت بازی خداحافظی تدارک دیده‌ برای او باشد. سیدجلال شاید اکنون در روزهای پایانی دوران فوتبالی‌اش و در شرایطی که از خیلی از جوانان مدعی آماده‌تر و تاثیرگذارتر است به روزهای فکر کند که به خاطر منافع طرفین از واکنش هجومی خودداری کرد و همان خصوصیات تدافعی‌اش را حفظ کرد و به نمایش گذاشت.